In een genealogie overzicht staat vermeld dat hij boerenknecht was en op 20-jarige leeftijd overleed.
Zijn vader was Jacob Kolk en zijn moeder Geertje Westerink.
Een oudere broer Jacob (in 1925) geboren overleed op 5 september 1928
Hendriekus was ingedeeld bij het 3-5 Regiment infanterie. Dat regiment was een van de zes Bewakingsbataljons van de 7e December Divisie.
Hendriekus werd pas later ingedeeld bij het regiment.
Zijn maten, meldden zich op maandag 1 juli 1946 in de Van Heutsz kazerne in Kampen. Ze werden in de Vloeddijk kazerne in Kampen ondergebracht. Na een opleiding van zes weken werd het bataljon uitgezonden naar Indië. Dat was al op 26 september! Er was al vroeg reveille geblazen: 5.30 uur.
Om acht uur ging het richting station. Natuurlijk begeleid door een muziekkorps (de 1e Militaire Afdeling Amsterdam). Overal langs de route naar Rotterdam staan
de mensen het bataljon uit te zwaaien. Daar krijgen ze in een toespraak van de chef staf van het Nederlandse leger de verzekering dat het bataljon, naar te hopen is ‘nooit en in elk geval voorlopig niet een gevechtstaak zal krijgen’.De dienstplichtigen werden ingescheept op de ‘Kota Agoeng’ naar Indië, waar ze op 30 oktober 1946 aan komen. Onderweg hebben ze dan wel Maleise les gehad en werd ze tropenkennis bijgebracht. In Soerabaja werden ze o.a. verwelkomd door kolonel Vermeulen, die hen bemoedigend toesprak en het over ‘een gespreid bedje’ en een niet te zware taak had.
Maar dat valt anders uit: Ondanks hun lichte bewapening en korte training worden ze toch ingezet als ‘gewone infanterie’.
Hendriekus komt echter pas later (mei 1947) in Indië aan. Hij reist met de Sibajak.
Hendriekus had een broer(Jan) en twee zusters Dirkje (Dicky) en Johanna (Anna).
Johanna overleed bij een ongeluk in Oostenrijk. ‘Gelukkig hebben mijn ouders dat niet mee hoeven te maken’, aldus Dicky.
Toen het bericht kwam van het sneuvelen van Hendriekus bleef zijn moeder hoop houden: misschien was hij wel vermist en zou hij toch nog in leven zijn.
Van het overlijden van Hendriekus werd (misschien daarom) pas vijf maanden later aangifte gedaan op 25 februari 1948.
Hendriekus neef Jan Westerink vertelt dat ‘het overlijden van Hendrikus een zware last voor de familie was’.
Van een neef van Hendriekus (Jaap, de zoon van Hendriekus jongere broer Jan) kreeg een aantal foto’s en ook de rouwadvertentie van Hendriekus. De foto van Hendriekus staat bovenaan deze pagina. Hij staat daar samen met zijn beste vriend (F.G. Smit) op afgebeeld. Zijn vriend wordt ook in de rouwadvertentie vermeld.
Hendriekus is begraven op het Ereveld Kembang Koening Soerabaja. Verder staan er foto’s van de begrafenis ceremonie op dat ereveld, een foto van Hendriekus in uniform met een Indonesische soldaat, een foto van een brug over de rivier met Hendriekus bij de pilaar, waarop het blauwe kruisje nauwelijks te zien is. De plaquette van het monument in Roermond, een krantenartikel over het overlijden van Hendriekus.
