Kampen/monument

Wij wonen in een stad met prachtige oude gebouwen. Vaak loop je langs die mooie gebouwen zonder ze te zien. Toch bepalen ze ook ons leven.
De gebouwen kunnen nog zo indrukwekkend zijn; een stad wordt pas leefbaar door de mensen, die er wonen of gewoond hebben
Vandaar mijn gesprekken met mensen en vandaar mijn belangstelling voor wat mensen nu en in het verleden van hun leven maken (maakten).

Naar Indië

Op het moment van schrijven is het precies 70 jaar geleden, dat Indië ook voor de Kampenaren echt ging leven. Veel Kamper jongens gingen naar Indonesië. Het is net na de oorlog en veel van de vrijwilligers, die zich aanmelden gaan naar Indonesië omdat ze zich spiegelen aan de Amerikanen en Canadezen. Zij zouden in Indië als bevrijders binnengehaald worden.
Een tegenvaller was dat ze maanden op Malakka moesten wachten en dat een gedeelte van de Indonesische bevolking niet bepaald naar hun komst uitkeek.

De Informatie

In Kampen werd de bevolking op de hoogte gehouden door de verhalen in de krant.
Ook via brieven en schaarse telefoongesprekken kwam het nieuws naar familie, vrienden en bekenden. Eigenlijk onvoorstelbaar in onze tijd van computers en smartphones.
Wat kregen de Kampenaren te horen en te lezen?  Als bron heb ik o.a. het Kamper Nieuwsblad van de jaren 1945-1950 gebruikt. Je ziet de informatie veranderen: aanvankelijk voorpaginanieuws, verhalen van Kamper jongens, advertenties van gesneuvelden, later bijna elke dag lijsten van slachtoffers en uiteindelijk verandert Indië in Indonesië.
Op deze site verwerk ik de gesprekken met de nabestaanden van de gesneuvelde jongens van 70 jaar geleden  in de informatie van de dagbladverslagen van die tijd.
Ik  vond het een eer, dat de nabestaanden mij hun verhalen wilden vertellen. Daarvoor ben ik hen zeer erkentelijk.

Het gedenkteken bestaat uit een ronde pilaar met vier schilden waarop de namen van de twaalf slachtoffers zijn te lezen:
J.H.W. Dekker, H. Kragt,
J. Post, H. van Bemmelen van der Plaat,
F.A. Gunnink, D. v.d. Weerd, G. v.d. Kruisweg,
H. Noordman, G. v.d. Drift, W. Noordman, H. Kolk en T. van Dijk, 13e naam A.R.W. de Vries. 

Op de zuil staan smekende handen: een symbool voor de roep om vrede en vrijheid.

Opm.: de foto’s op de site kunnen vergroot worden door erop te klikken.