De melangeur

Aart Dooijes

Aart Dooijes is begonnen als stagiair.
Dat was ook in de Voorstraat, een paar deuren verder bij sigarenfabriek ‘Oud Kampen’. Hij liep er drie maanden stage en is er nooit meer weggegaan.
Hij werd uiteindelijk de rechterhand van de directeur de heer Karel van Susante en medeverantwoordelijk voor de tabaksinkoop.
Rein (de tabaksmakelaar): ‘Aart is de belangrijkste man van de hele fabriek’.
Aart zie je even denken, maar relativeert onmiddellijk:
‘We doen het met mekaar, sigaren maak je met z’n allen’.
Er zijn nogal wat factoren, die een rol spelen: in elke sigaar zitten 15 soorten tabak afkomstig uit gebiedjes op Cuba, in Indonesië en Brazilië. Ook de verschillende oogstjaren leveren weer andere smaken op. De tabak is elk jaar anders van smaak.

Hij doet soms zo’n 40 proeven voor hij het fiat krijgt! Pas dan heeft hij de goede creatie.
Voor je de goede compositie hebt wordt er wat gepuzzeld.
Aart probeert de ideale samenstelling te vinden. Soms moet hij 10% van de melange vervangen, veranderen door andere Brasil, Java of Havanna. Hij heeft dan wel geluk als dat meteen past.
De balans is zo maar verstoord. Hij heeft het zelf nog steeds over geluk als hij in 5 à 10 keer de goede combinatie heeft.
Steeds opnieuw moet er geproefd worden. Aan het eind van het proces wordt er door zes personen, het zg. rokerspanel, gekeurd.
‘Ze roken ‘t door’.
Het panel zit op maandagmorgen onder de dakpannen in de kamer waar ik dit interview heb.

Elke fabriek heeft zijn eigen melangeur. Niet uit te spreken als ‘geur’, maar als ‘zjeur’.
Het wordt steeds moeilijker goede tabak te vinden. Er zijn hele grote spelers op de markt. Die grote fabrikanten kopen hoe dan ook toch wel! Ze vinden de kwaliteit van de tabak minder belangrijk. Vervolgens denken ook de boeren: ‘Ze kopen toch wel’. En worden gemakzuchtig.

Die grote bedrijven zijn vaak beursgenoteerd en dan is de financiële afdeling erg belangrijk. Die financiële afdeling bepaalt tegen welke prijs er ingekocht wordt.
In hun systeem is snelheid en gemak van groot belang.
Ze maken dan sigaretachtige sigaren. Omdat deze ‘sigaartjes’(sorry voor het gebruik van dit woord), goedkoper zijn voor wat betreft de accijns, dan de sigaretten, maken ze meer winst. Ze gebruiken voor deze ‘sigaartjes’ papier dat gemaakt wordt van tabaksafval. Zo ziet het er nog minder uit als een sigaret. Dit product is net zo gemakkelijk en snel te maken als sigaretten.
‘De Olifant’ doet niet mee aan deze praktijk, daar worden de sigaren nog ambachtelijk gemaakt met 100% tabak..

Aart: ‘Het is onze hobby’, ‘Het Sumatra Zandblad is de crème op de koffie’.

De nieuwe dramatische wetgeving komt komend jaar met eisen voor de verpakking: 65% waarschuwingstekst en foto’s, ook aan de binnenkant van de doosjes.