20 augustus 1950

25 jul 20 augustus 1950

Hollywood:

Zijn plannen zijn onbekend, doch naar wordt vernomen heeft hij aanzienlijke aanbiedingen gekregen voor zijn levenshistorie met filmrechten van Hollywoodse producers. Enkele Londense bladen hebben eveneens aanbiedingen gedaan. Met het vertrek van Westerling is een einde gekomen aan een lange reeks verwikkelingen, waarbij het strafrecht en het internationale recht betrokken waren. Westerling moet twee kleine straffen uitzitten: een omdat hij ongeoorloofd Singapore binnen kwam en een, omdat hij een Indonesische celgenoot een zodanige ‘upper cut’ gaf, dat diens kaak brak.
Na afloop van deze straffen werd hij in hechtenis gehouden totdat het Indonesische verzoek tot uitlevering was behandeld. Indonesië wenste zijn uitlevering omdat het Westerling beschuldigde van misdaden. In tegenstelling tot een verklaring van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken oordeelde het Oppergerechtshof van Singapore, dat de uitleveringsovereenkomst tussen Nederland en Engeland van 1898 niet van kracht was voor het pas gevormde Indonesië. Daarom werd Westerlings normale deportering gelast. Westerling werd nog een tijdje in hechtenis gehouden om de Indonesische regering in staat te stellen beroep tegen de uitspraak aan te tekenen.

Toen het vliegtuig eindelijk opsteeg, merkte een Britse functionaris op: ‘Het conflict tussen wettelijke en politieke aspecten van deze zaak, dat zich onder de oppervlakte heeft afgespeeld, maakt dat wij blij zijn Westerlings rug te zien. Nu kunnen anderen dit zaakje opknappen. De politie had voorzorgsmaatregelen tegen mogelijke demonstraties genomen.
Op de wegen die naar het vliegveld leidden, werd gepatrouilleerd en aan de deuren van de douaneloodsen stonden politiemannen.
Westerling verklaarde te geloven, dat hij de Verenigde Naties kon helpen.
‘Door invloedrijke vrienden’ zou hij een plan voorleggen voor de vorming van een staande krijgsmacht van vrijwilligers, die in Zuid-Oost-Azië zou moeten worden gestationeerd. Deze macht zou haar eigen transportvliegtuigen moeten hebben, waardoor zij onmiddellijk zou kunnen worden gezonden naar aangevallen landen, die onder bescherming van de Verenigde Naties staan. Westerling zeide er op te vertrouwen, dat de Nederlandse autoriteiten zijn oprechtheid
waarderen. Vol goede moed schreef hij zijn handtekening voor stewardessen en andere autogram verzamelaars.