22 april 1950

24 jul 22 april 1950

In de komende dagen is de belangstelling van de waarnemers weer geheel geconcentreerd op komende politieke ontwikkeling, nu het militaire optreden tegen Azis en diens troepen voor de regering der RIS een succes is geworden.

De regering van Oost-Indonesië, waarvan Sukawati de president is, veroordeelde het optreden van Azis. Hij moest binnen vier dagen in Djakarta rekening en verantwoording komen afleggen. Azis wilde niet weg uit Makassar (de hoofdstad van Oost Indonesië).
Hij wilde een landing van de federale troepen voorkomen.
Azis weigerde tot drie keer toe naar Djakarta te komen. Uiteindelijk vloog hij op 14 April naar Djakarta, waar hij, onmiddellijk na aankomst op het vliegveld, gevangen werd genomen, om zo spoedig mogelijk voor een krijgsraad terecht te staan.
Hij werd tot 14 jaar gevangenisstraf veroordeeld. In 1958 werd hij vrijgelaten.
Intussen landden federale troepen op Celebes en vestigde kolonel Kaliwarang, bevelhebber van de R.I.S.-strijdkrachten er zijn hoofdkwartier.
Het Oost-Indisch kabinet werd gedwongen af te treden. Enkele vooraanstaande personen werden gevangengenomen of vluchtten.
Mr J. Soumokil, procureur-generaal van de negara (de staat) Oost-Indonesië, ging naar Ambon, waar hij, gesteund door de daar aanwezige K.N.I.L.-troepen, de onafhankelijke republiek van de Zuid-Molukken uitriep.
Om bloedvergieten te voorkomen, is Dr. J.M. Leimena, zelf Ambonees en minister van Gezondheid van de R.I.S. naar Ambon gezonden, om te proberen door besprekingen op een schip in de omgeving van Ambon deze onafhankelijkheidsbeweging ongedaan te maken.
Er werd een gemeenschappelijke verklaring uitgegeven, waarin Djocja benadrukte dat het niet het voornemen had om enig gebied onder haar gezag te brengen en dat de kwestie Oost-Indonesië opgelost zou worden ‘op basis van een zo sterk mogelijke eenheid van het Indonesische volk’.
Het voornemen bestond daarna een ‘vierhoeks-conferentie’ te houden,waaraan behalve RIS, de Repoeblik Indonesia, Oost-Indonesië ook Oost-Sumatra zou meedoen. Maar deze bijeenkomst is uitgesteld.
Sukawati toonde zich niet bereid Oost-Indonesië te onderwerpen aan een bestuur, waarin de Republik Indonesia (dat bestond voornamelijk uit Java en Sumatra) de lakens zou uitdelen.
Daarom stelde hij voor, dat ook deze Republik zich zou oplossen in de R.I.S., gelijk de anderen dat gedaan hadden. Hij eiste een ruime decentralisatie.