6 december 1950

24 jul 6 december 1950

Vrije wil:

De Ambonese militairen, aldus de dagvaarding, wensen afvloeiing naar Ceram of een ander vrij gebied der Zuid-Molukken ofwel naar Nieuw-Guinea.
De rechtsvordering tegen de Staat is gegrond op een overeenkomst van 14 Juli 1950 tussen de RIS en Nederland, waarbij aan deze militairen het recht wordt toegekend om af te vloeien buiten hun plaats van herkomst, dus buiten Ambon.
Mr s’ Jacobs verdedigt de afvoering van Ambonese militairen op Java.
De heren Roosjen (AR) en Welter (Nat. Kath.) vroegen gisteren in de Tweede Kamer naar de afvoering der Ambonezen op Java. Erkent de regering haar verantwoordelijkheid voor leven en welzijn der Ambonezen, ook nadat ze gerepatrieerd zullen zijn? Want nog steeds heeft de heer Welter geen antwoord gehad op zijn vraag van vier maanden geleden aan de regering of zij ervoor zal zorgen dat die trouwe dienaren niet in levensgevaar zullen komen. Minister s’ Jacobs antwoordde in grote lijnen volgens de memorie van antwoord, die bij het begin van de vergadering in gestencilde vorm was uitgedeeld: in vier kampementen, respectievelijk te Djakarta, Bandoeng, Semarang en Soerabaja/Malang vertoeven momenteel 3600 Ambonese KNIL-militairen benevens 9000 gezinsleden. Op 15 en 17 December gaan per schip twee groepen van 500 militairen elk, die thuis horen op de Kei-eilanden en andere kleine eilanden (niet Ambon) naar huis. Op 21 December gaan duizend militairen, en wel ongehuwden, naar Ambon. Dit geschiedt na uitvoerig overleg, met instemming van de Indonesische regering, uit vrije wil der betrokkenen en nadat spr. zich zo goed mogelijk heeft laten voorlichten over de veiligheid der betrokkenen op Ambon. Er blijven dan nog 10.600 zielen in genoemde kampementen over, die zo snel mogelijk in de maanden Januari en Februari, hoofdzakelijk naar Ambon zullen afvloeien. Dit zijn de gehuwden met hun gezinsleden.
Op Ambon wordt een kamp als opvangcentrum ingericht. ‘Momenteel ben ik vol goede moed, dat het allemaal zo lopen zal. Maar het kan zijn, dat het tegenvalt’, aldus de minister. Ik heb nu de overtuiging, dat het veilig is hen naar Ambon te laten gaan. Ware dit niet zo dan liet ik hen niet gaan. Spr. erkent zedelijk verantwoordelijk te zijn. Daarom ook gaan de vertrouwenslieden der Ambonezen mee, die ons kunnen rapporteren als ze weer terugkomen. Daarom ook worden eerst de jongeren, de ongehuwden teruggestuurd, die zich beter kunnen redden. Zij krijgen betaling voor drie maanden mede, een ruim voedselpakket voor geruime tijd en extra kleding.